Odkrycie witaminy D wiąże się ściśle z chorobą zwaną krzywicą. W roku 1645 Whistler opisał krzywicę, a w 5 lat później Glisson podał jej dokładny obraz kliniczny. W XVIII wieku tran został dość powszechnie uznany jako lek przeciw krzywicy. Pierwsi stosowali go rybacy i chłopi mieszkający w pasie nadmorskim. W roku 1890 Palm na podstawie badań nad częstotliwością występowania krzywicy w różnych krajach świata wykazał, że istnieje duża zależność między zapadalnością na tę chorobę a intensywnością nasłonecznienia. Powiązanie roli światła i żywienia w etiologii krzywicy nastąpiło dopiero w 1924 roku, kiedy to Hess i Weinstock oraz Steenbock dowiedli, że naświetlanie niektórych produktów promieniami ultrafioletowymi nadaje im właściwości przeciwkrzywicze. W 1927 roku Windaus i Hess dowiedli, że to ergosterol zamienia się na witaminę D. W 1931 roku Angew a rok później Windaus wyodrębnili w wyniku naświetlania ergosterolu czystą krystaliczną witaminę D2.
W sześć lat później otrzymano witaminę D3 przez naświetlanie 7-dehydrosterolu. Następnie wyjaśniono, że naturalna witamina powstaje w skórze człowieka pod wpływem promieniowania słonecznego.

 
Budowa chemiczna witaminy D

Witamina D2 = ergokalcyferol, C28H44OH

Witamina D3 = cholekalcyferol, C27H44OH

Witamina D2 ma wzór sumaryczny C28H43OH taki sam jak ergosterol, krystalizuje w postaci białych igieł o temperaturze topnienia 115° -117°, rozpuszcza się w tłuszczach i rozpuszczalnikach tłuszczowych. Na ogół przyjmuje się, że witamina D2 jest oporna na ogrzewanie i utlenianie, jednak w miarę przechowywania jej działanie biologiczne obniża się. Krystaliczna witamina D2 przechowywana w atmosferze beztlenowej, w ciemności i temperaturze około 2° C zachowuje swoją pełną aktywność przez wiele miesięcy. Trzymana w podobnych warunkach ale w oliwie po 5 latach posiadała połowę swojej aktywności biologicznej. Na ogół jej trwałość w tłuszczach jest dość duża. Procesy jełczenia tłuszczów mają działać niszcząco na witaminę D2 natomiast światło nie wywiera takiego wpływu. Witamina D3 zachowuje się podobnie jak witamina D2 choć trwalsza jest witamina D3.

http://mojtrening.w.interia.pl/wwwstare/d.html